- Σαούλ
- Πρώτος βασιλιάς του Ισραήλ (2o μισό του 11ου αι. π.Χ.), που χρίστηκε από το Σαμουήλ παρόλο το αντίθετο ρεύμα για την εγκαθίδρυση της μοναρχίας στους Εβραίους, οι οποίοι δεν έπρεπε να έχουν άλλο βασιλιά εκτός από το θεό. Με το γιο του Ιωνάθαν πολέμησε και νίκησε τους Μωαβίτες, τους Αμμωνίτες και τους Φιλισταίους: μεταξύ των τελευταίων αυτών βρήκε ένα φοβερό αντίπαλο, το Γολιάθ, ο οποίος στο τέλος νικήθηκε από το νεαρό Δαβίδ. Τα ανδραγαθήματα του νεαρού προκάλεσαν τη ζήλεια του βασιλιά, που έγινε εχθρός του και τον ανάγκασε να σωθεί με τη φυγή · στο μεταξύ διάφορες θρησκευτικές παραβάσεις τον είχαν αποξενώσει από τη θεϊκή εύνοια και την ψυχή του Σαμουήλ, ο οποίος του αφαίρεσε τον τίτλο του βασιλιά και τον έδωσε κρυφά στο Δαβίδ. Πιεζόμενος από τους Φιλισταίους, θορυβημένος από τη σιωπή της θείας προφητείας, ο Σ. αποφάσισε να καταφύγει στη νεκρομαντεία καλώντας την ψυχή του Σαμουήλ, από την οποία πληροφορήθηκε την επικείμενη καταστροφή της οικογένειας του και του λαού του. Πράγματι, όταν ηττήθηκε στο όρος Γελβουέ από τους Φιλισταίους και οι τρεις γιοι του σκοτώθηκαν, ο Σ. αυτοκτόνησε πέφτοντας στο σπαθί του. Η τραγική ιστορία του, την οποία αφηγείται η Βίβλος (A’ Σαμουήλ - A’ Βασιλειών κατά τους O’
- κεφ. η’ – λγ’), ενέπνευσε κατά τους νεώτερους χρόνους πολυάριθμους συγγραφείς και μουσικούς.
O Σαούλ προσπαθεί να δολοφονήσει το Δαβίδ. Μικρογραφία στην Κορσινιανή βιβλιοθήκη.
Dictionary of Greek. 2013.